Akp, Başakşehir’de üçüncü seçimini de kazandı.
Esenler, Bağcılar, Sultangazi, Arnavutköy gibi yerlerin ardından Başakşehir de Akp’nin oy ambarı ilçeler listesindeki yerini aldı.
|
2011 yılından beri süregelen Bahçeşehir’e Cemevi mevzu, yine iki dudağın arasına, vicdanların yarasına kaldı.
Bahçeşehir’e Cemevi neden yapıl(a)mıyor?
Akp yöneticileri Alevi vatandaşlarla dalga mı geçiyor?
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin uluslararası arenaya büyük puntolarla servis ettiği ‘Cemevi ibadethanedir’ kararı niçin işletilmiyor?
Sorun nerede?
Sorumluluk kimde?
Anayasanın satırlarına girmiş eşitlik hakkı neden kafeste?
BU NE BİTMEZ İNAT!
Sürecin başı 2010-2011 dönemine uzanıyor.
Mevlüt Uysal’dan Cemevi projesi için arsa tahsisi talep ediliyor.
Madımak faillerinin hırslı avukatlarından Uysal, panik yapıyor.
Sizinle tek tek görüşmem, dernek kurun öyle gelin diyor.
Bahçeşehir Hakikat Cemevi Kültür Eğitim ve Dayanışma Derneği hayata geçiyor.
Ali Reçber başkan oluyor.
Görüşmeler, toplantılar, öneriler, beklentiler derken, Uysal adım atmak bir yana, tırnağını bile oynatmıyor.
Sürekli aynı nakaratları tekrarlıyor;
CHP’yle iş tutmayın.
Arka bahçe gibi davranmayın.
Seçim çalışmalarına katılmayın.
Bir dizi ültimatom, bir dizi baskılayıcı söylev.
Oysa, Boğazköy’de dini tesis için ayrılmış 8 tane parsel var.
Aydın Üstündağ diye bir adamı öne sürmüşler.
Üstündağ, belediyenin sivil şubesi.
Akçeli işler, hisseli parseller havada uçuşuyor.
Çıkmadığı delik, örmediği belirsizlik kalmıyor.
Cemevi’nin kaderi Üstündağ’ın mahkeme sonuçlarına endeksleniyor.
Ne dava bitiyor, ne rant tükeniyor.
Dini tesis alanları fonksiyon değişimine uğruyor.
Öteleme, erteleme, pasifize etme halleri tavan yapıyor.
Reçber gidiyor, Turan Kızıltaş geliyor.
Akp lisanslı aracılar derneği esir almaya çabalıyor.
Hak talebiyle başlayan mücadele, hak savunmasına dönüşüyor.
İmza kampanyası deneniyor.
İletişim ricasında bulunuluyor.
Ne söylendiyse yapılıyor.
Santim ilerleme sağlanmıyor.
Gram merhamet gösterilmiyor.
Kızıltaş gidiyor.
Yönetim değişiyor.
Sistem değişmiyor.
ÇİN MALI HAREKETLER
Bahçeşehir Hakikat Cemevi derneğinin karşısına Alevi Bektaşi Platformu diye bir oluşum çıkıyor.
Malum isimler, tanıdık niyetler bildik işler sergiliyor.
Yasin Kartoğlu’na destek afişleri şımarıkça asılıyor.
Cüret yayılıyor, mide bulanıyor.
İnanç ve ibadet gibi iki kutsal kavram siyasete bulaştırılıyor.
Bir danışman, üç heyecan avcısı, beş faydacı kafa karıştırıyor.
Hakikat Cemevi Derneği açıklama yayınlıyor.
Açıklanmayanlar acı veriyor.
DUYMADIK DEMEYİN
Bir gizeme izah getirelim.
Hatta baba bir sır verelim.
İlanımız olsun.
Alevi canlar bilsin, lakırdı edenler bilerek konuşsun.
Tarih 3 Haziran 2016.
Armina Evleri’nin hemen yanında Hacı Kamil Demiröz Cami açılışı var. Mevlüt Uysal ve prensi Nurettin Ertemel oradalar.
Parsel Demiröz ailesine ait.
İş ortağı Dekar DK’nın sahibi ve Bahçeşehir Rotary Kulübü’nün gediklisi Salih Kuzu da alanda.
6 milyon lira maliyetli projenin imalatını rotaryan beyefendinin firması gerçekleştirmiş.
Olayın iç yüzü hayli enteresan.
Asıl gariplikler de burada saklı.
Ailenin babası İsmail Kemal Demiröz, ilgili parseli okul yapımı için bağışlama düşüncesinde.
Düşüncesini açıklıyor.
Mevlüt Uysal karşı çıkıyor.
‘Okul nasıl olsa yapılır, bölgeye cami lazım’ diyor.
Baba Demiröz ikinci bir teklifle geliyor.
Madem öyle, bir inanç merkezi projesi oluşturalım.
Cami-Cemevi-Kilise yan yana olsun.
Her dinden insan bir araya gelsin.
Bahçeşehir’e yakışır bir eser kalsın.
Uysal, bu opsiyona da sıcak bakmıyor.
Cemevi inşaatı olasılığı siyasi frene takılıyor.
Konu aynen böyle gelişiyor.
Tüm bunları neden mi anlattım?
Bahçeşehir’deki Cemevi kaosu herkesi yıprattı.
Kelimeler tıkandı, umutlar daraldı.
Oysa, doğruları bilmek toplumun en doğal hakkı.
Belki, ayağa kalkılır.
Belki, farkına varılır.
Belki, uykudan uyanılır.
|