Doğa, kendi esenliği için kendi parçasına kıyar.
Bu kıyımın adı depremdir.
Fay hatları, bu kıyımın gerçekleştiği, kıyım hattıdır.
İnsan doğanın bir parçasıdır, parçasıdır ama doğanın en akıllı yaratığıdır, yeri gelir doğaya da başkaldırır.
Doğa, kendi parçasına kıyarken insan, bu kıyımdan en az hasarla çıkmak durumundadır, bunu gerçekleştirme olanağına da sahiptir: Sahiptir de neden böyledir?
Çünkü aklını çıkara ve kadere satmıştır.
Çekilen acı, bu satışın ödülüdür.
DİKEY BİNALAR ÜLKESİ
Deprem kuşağıda olan bir ülke cehaletle yönetiliyorsa, yöneticiler halkın celladı haline gelmiş demektir.
Kaybedilen canlar yanlışlar zincirinin özetidir.
Ülkenin yasası, Anayasa’sı insanların can ve mal güvenliğini korumak için vardır.
İlgili kanunların ilgili maddelerine dikey binalar yerine yatay binaların yapılmasını zorunlu kılacak maddeler eklenmezse bu iş düzelmeż. Her deprem yaşadığımızda fotoğraflar farklı, sonuçlar aynı olacaktır.
HATALAR ALIŞKANLIK OLURSA
Sürekli imar affı uygulanan ülkelerde, devamlı olarak imar kanunu yaşanılan yerlerde, geçerli kurallar toptan ortadan kalkmıştır.
Vicdan hırsızlığı başlamıştır.
Halktan toplanan vergilerin durumu belli değil.
Bu konuda yapılan açıklamalar samimiyet içermiyor.
Devleti yönetenler iç ve dış platformda savaş çığırtkanlığı yapacağına, insan odaklı projelere ve düşüncelere öncelik vermelidir.
Bu tamamıyla siyasi bir tercihtir.
Kentlerin altyapıları bu tür afetlere hazır değildir. Yaşam alanlarına yönelik planlamalar, şehir haritaları, ulaşım yolları, deprem müdahale ekipleri, teknolojik imkanlar, çalışan kadrolar, iş akışı, eylem aklı, koordinasyon ve beceri oranları beklentinin çok altında seyretmektedir.
Deprem öldürmez, ihmal öldürür yaklaşımı, bu konuya ciddi yatırım yapmış ülkelerin referans alabileceği bir tespittir.
Türkiye gibi henüz organizasyon yapılanmasını tamamlamamış ülkeler, kayıp vermeye, acı çekmeye ve bu acıyı kadere yüklemeye devam edecektir.