	Köşe Yazarları

Anasayfa

Köşe Yazarları

26 Ocak 2018 Cuma 13:38

Yorum Yap

Arkadaşına Gönder

Yazdır

şirvan yüksel yaşam tradejisi, zerparola köşe yazıları

YAŞAM TRAJEDİSİ

Şirvan Yücel

Bu yazımızda hep birlikte yaşamamızı gözden geçireceğiz, herkes yaşar, aşık olur, okur, çalışır vb. Yaşam bir şekilde devam eder gider, rutin olarak bir robotik olarak her gün aynı şeyler yapılır. Sabah kalkılır, işe gidilir sonra gelinir evde zaman geçilir zaman zaman dışarı çıkılır bir şeyler yapılır kafa dağılsın değişiklik olsun diye vs. bunları hepimiz yaşıyoruz ama hayat bundan ibaret değil, sadece dünyevi yaşam değildir yaşam, bunun ötesi de var, bugünden itibaren herkes yaşamına farkındalık katarsa her şey rutinlikten çıkar ve daha verimli olur. Bu kanıya bir kitapla başladım, okudum çok etkilendim yaşamımı sorgular oldum ve sorularımın cevabını “Akif Manaf Yaşam Nedir ve Nasıl Doyasıya Yaşanır?” Kitabında buldum. Şimdi size beni çok etkileyen kitaptan bir alıntı ile yazıma devam edeceğim.
Yaşam Üstadı diyor ki!
“ Aşık olmayan insan zeki de olamaz, güzel de olamaz, Yaratıcı da olamaz, zarif de olmaz, verimli de olmaz, zengin de olmaz. Bu tür insanın yaşamı trajedidir.
Varoluşsal aşkın olmadığı yaşam, sabun köpüğünden farksızdır. Bütün yaşam beyhudedir çünkü hiçbir anlamı yoktur. Dünyasal yaşam anlık olduğu için bir yararı da yoktur. Dünyasal yaşamdan varoluşsal aşk için feragat edildiğinde, işte o zaman bir faydası olur. Yaşama aşık olmak en büyük erdemdir. Aksi taktirde yaşam bir alışkanlık haline gelmektedir. Yaşamaya alışmış insan en sıkıcı insandır. Yaşama alışmış insan herşeye rağmen yaşamaya devam eder çünkü bir alışkanlığı bırakmak son derece zor bir iştir.
Yaşama aşık olmuş insanın yaşamı alışkanlık olmaktan çıkar çünkü birey yaşamı, alışkanlık haline geldiği için değil sevmeye alışık olduğu için sever. Yaşama aşık olmak için sıkıcı olan yaşama alışkanlığı bırakılmalıdır.
Yaşam olmazsa aşk da olamaz ve aşk olmazsa yaşam da olmaz. Yaşam, Aşk baharının gelmesi ve aşk çiçeklerinin açması için bir fırsattır. Varoluşsal aşk kendi içinde değerlidir. Onun dünyasal bir amacı veya anlamı yoktur.
Aşk varoluş da en önemli şeydir çünkü kendiliğinden gelen bir coşku ve tükenmeyen bur neşe içermektedir. Varoluşsal aşk ifade edilmez yaşamsal bir anlama sahiptir. Varoluşsal aşk dünyevi hedeflerin, amaçların ve anlamların ötesindedir.
Aşk bir hezeyana neden olmaktadır. Çünkü aşık olduğunu kanıtlamaya çalışan insan saçmaladığının farkına varır. Kimse aşık olduğunu kanıtlayamaz çünkü aşkın kanıta ihtiyacı yoktur.
Hiç kimse neden aşık olduğuna dair mantıklı cevap veremez çünkü aşk mantık içermemektedir. Aşk mantığın ötesindedir. O yüzden yaşamın ta kendisidir. Yaşam ile aşk mantığa sığmaz çünkü mantıksızlık içermektedir.”
DİLERİM HERKES YAŞAM AŞKINI DOYASIYA YAŞAR...