Yazdır

HOYRAT Rüzgarın uğultusunda sevgililer günü öncesi.. Sıkıldım hem de çokkkkkk... İyiyi aramaktan.... Umudu cepte taşımaktan... Biliyor olmaktan, Susmaktan, çığlık çığlığa bağırırken Gönlüm artık damla da biriktirmiyor... Olana bitene öylesine bakmaktan... Her olmaza olası demekten.... Yarını beklemekten bu kadar dün arasında varolmaktan.... İyi de niye böyle demekten... Kocaman bir boşlukta bir zerre misali öylece akmaktan.... Yaşmıdır aldığım yoksa boşmudur.... Tutunuşlarım.... Sorgusuz sualsiz, öylece seyirdeyim bana ait olan nefes alışlarıma gün çalışlarıma.. Çoğunluğun azınlığında... Kendi kendime konuşuyorum, deli misali ama akıl yerinde... Derinliği  sığ bir cümle daha kurmanın öncesinde plansızım... Niye mi? Belki de hiçliği büyütmenin acemiliğinde varım diye direnişimde... Boşum bomboş... Söz tüketenleri dinliyorum durmaksızın hoyrat rüzgarın uğultusunda.