Parola Gazetesi, benden bu aya yönelik köşe yazımı göndermemi istediğinde evde eşyaları topluyordum. Yeni bir ev, yeni bir sokak yeni komşular başlayacaktı yaşamımda bu arada yeni bir işe de başlamıştım her şey öyle bir karmakarış olmuştu ki... O arada iş yerime götüreceğim bir takım eşyalarımı toplarken aşağıda sizinle paylaşmak istediğim yazı geçti elime tam da benim şu an yaşadıklarımı anlatıyordu sanki. Ben de sizlerle paylaşmak istedim. Yazarı yazmıyor altında kim yazmışsa güzel yazmış. çok kişinin bir şeyler bulacağına inanıyorum.

Maviyi seviyorum. Mavi gökyüzünü, denizi...Yeşili seviyorum. Yeşil doğayı, ormanları... Sarıyı seviyorum. Sarı güneşi, buğdayın sarı parlaklığını...Pembeyi seviyorum. pembe aşkı, sevgiyi...beyazı seviyorum. Kar beyazını, aydınlığı...Kırmızıyı seviyorum Kırmızı gülleri karanfili.

Bir siyahı sevmiyorum. İstemiyorum dünyamda. Ben insanların kucaklaşmasını istiyorum, sevgiyle pembe pembe...İnsanların parlamasını istiyorum, sarı sarı...İnsanların mavi göklerde uçmasını, mavi denizlerde yüzmesini, yeşil ormanlarda soluklanmasını, saf ve temiz beyaz beyaz.

Kırmızı bir umut istiyorum, insanlar için... Bir gül kadar kırmızı, ancak; çabuk solmayan, karanlığı olmayan... Alacalı bir yaşam istiyorum. Renklerle, sevgiyle, umutla coşkuyla dolu olan...

Ben bu yazıyı siyah bir gecede yazdım. Sonra siyah bir gecede, siyahı düşündüm. İstemediğim, sevmediğim siyahı... Hala kaybolmayışına, varoluşuna şaştım. Cesaretini düşündüm.Sonra siyaha kırmızı bir umut biraz da beyaz aydınlık kattım. Baktım siyah ta güzelleşiyor. Ben siyahı da sevdim pembe pembe...Düşündüğümde siyah da güzel aslında. Bu dünyada her şey güzeldir çünkü hayat güzeldir, sevgi, saygı, umut, coşku güzeldir...

Mavi, yeşil, sarı, pembe, beyaz, kırmızı, mor, siyah bir arada güzeldir. İnsanlar bir arada, sevgi, saygı, aşk, özgürlük, dostluk hep bir arada ve umudunuz olduğunda güzeldir.

Yaşam işte böyle güzeldir!

Yani alacalı ve bulacalı...