Sana güvenip oy verenlere,
Adına hürmet selam edenlere,
Komşu görüp değer bilenlere,
Özür borçlusun Kaban.
Hırsla yıkıp geçtiklerine
Haksızca üzüp incittiklerine
İhanete yeltendiğin kente
Vefa borçlusun Kaban.
Sinirlerini yıprattığın
Sağlığınla oynadığın
Sabrını zorladığın herkese
İnsanlık borçlusun Kaban.
Nefret dolu bakışların
Samimiyetsiz davranışların
Yanlışa kalkışmaların
Suçu sanadır Kaban.
Uykusunu çaldığın ailelere
Geleceğini aldığın gençlere,
Mücadeleye, alınterine, emeğe
Saygı borçlusun Kaban.
Bu iş bitecek sanmayasın
Servetine kanmayasın
Bizi hafife almayasın
Borcun katlanıyor Kaban.
Sen yaştakilere dede denir
El öpülür, ceket iliklenir
Saçdaki aka, mazideki tada
Yollara, yıllara kıymet yüklenir.
Seni hiç iyi anmayacağız Kaban.
Bize yaşam borçlusun.
Ne tarih unutur, ne zaman!