İzin verirsen bendeki seni sana anlatıyım.
O zaman anlarsın sen bendeki seni.
Karşımda sevgi ve ilgiye susamış
Küçücük bir çocuktun.
Öyle masum,Öyle çaresizdin ki;
Dokunsam kırılacak tın.
İşte o zaman sana senin dilinden
İçimdeki masum çocukla cevap verdim.
Belki aynı dili konuştuk,
Aynı acıda buluştuk.
Güvendin işte,
Ve anlattın tüm yaşadıklarını,
Hem de hiç tanımadığın birine.
Hem de bu kişi senin anlattıklarını,
Başkalarına anlatır kaygısına düşmeden.
Belki de hiç kimseye anlatmaya
Cesaret edemeyeceğin
Özeline inerek.
Sen hüzün vurgunu ses tonlarıyla anlattıkça,
Benim içim acıdı.
Yüreğim sıkıştı, midem bulandı ama, renk vermeden dinledim.
Bozmak istemedim inişli çıkışlı ses tonunu.
Sesin boğum-boğum
Düğümlenirken boğazında,
Kelimeler kifayetsiz, söz anlamsızdı artık.
Ağlamaklı gözlerini kaçırmak için
Çayından bir yudum aldı.
Gözleri çakmak-çakmak
Yüzüme baktı.
"Çok sıcakmış içimi yaktı çay" dedi
Benden onay bekledi.
Yüzüme sıcak bir tebessüm düştü.
Onay verdim başımla.
Sonra bir iç geçirip sorular sordum kendime.
Neler oluyor?
Dünyanın tapusuna talip olanlar
Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşayanlar,
Yoksulun evini altından, çulunu sırtından alanlara sitemli bir soruydu,
Gecenin sessizliğinde asılı kakan.
O nefes almadan bütün olup bitenleri anlatırken, dikkatini bozmadan
Siğaramı ayeşleyip, buharlanan çayımdan bir yudum aldım.
Başkasının sorunlarına
Duyarsız kalmayan ben
Sanki anlatılanları yaşayan,
Yine bendim…
Aslında üşüyordum.
Saatte ilerlemişti hani.
O git dedikçe, ben orada
Sabaha bir adım daha diyerek
Zamanın ayarıyla oynar gibi,
Gecenin güne verilmesine
Yardımcı olan,
Bir oyuncudan rol çalarak,
Oyunlar oynuyordum aslında.
geceyi sokakta geçirmene,
İçim bir türlü razı gelmiyordu.
Ben sana güvenip
Evime götüremezken,
Sen bana güvenip,
Dökmüştün içini kemiren
Tüm sorunlarını.
Kalkma vakti gelmişti.
Ama kalkamıyordum
Konuşmaları
Ağır bir kurşun gibi çökmüştü üzerime.
Adeta olduğum yere çivilemiş gibiydim.
Beynimde bir yığın soru işareti…
Bu soğukta nerede kalır,
Eve götürsem mi?
Derken,Sonra.
Ağzımdan iyi sabahlar çık verdi.
İstemeyerek te olsa
Yanından ayrıldım.
O gecenin soğuk koynuna süzülürken,
Ben sıcak yatağıma dönmüştüm.
Uzunca bir süre
Hayaller ülkesine yolculuk yaptım.
Bazen dağların zirvesinde,
Buz kesmiş bir el.
Bazen de buzullar ülkesinde,
Kardan bir adamdım.
Çaldığım her kapı yüzüme kapandı,
Dokunduğum insanlar sırtını döndü.
Ben yine soğukla bir başıma seninleyim.
Çaresizliğine çare arayan
O minik yürekli çocuk.
Sen sogukta bir kez,
Ben sıcakta binlerce kez üşüdüm...
Beynimde hücreler ,
İçimde kalbim üşüdü.
Öylece uyuya kalmışım.
Uyandığımda
Çaresizliğine çare arayan,
O masum bakışlı çocuk.
Sen düştün aklıma.
Sanki o bıraktığım yerde,
Hala üşüyorsun…
Yaşadığım gerçekten kısa bir kesit. Dokunduğum hayalimde ki değil yanımdaki çocuktu.
Gül Güyük
|